Przedszkole Miejskie Nr 10 w Jaworznie - ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE

1. zabawy logopedyczne

Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego
- Bocian – wysuwamy usta do przodu,
- Żaba – rozciągamy usta na boki ,
- Prosiaczek – oblizujemy usta dookoła, mlaskamy ,
- Chomik – nadmuchujemy policzki ,
- Piesek – wysuwamy język na brodę i do nosa .

Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze
Rodzic prosi , żeby dziecko powiedziało jakie odgłosy wydają zwierzątka
- kaczka kwa ,kwa , kwa
- krowa muu, muu, muu
- pies hau, hau,hau
- baran bee, bee, bee
- kogut kukuryku itp.

Wspólna recytacja wiersza Zwierzęce gadanie ( rodzic czyta początek , dziecko kończy wers naśladując głosy zwierząt)
Co mówi bocian , gdy żabkę zjeść chce? Kle , kle, kle.
Co mówi żaba , gdy bocianów tłum? Kum, kum ,kum.
Co mówi kaczka , gdy jest bardzo zła? Kwa, kwa, kwa.
Co mówi kotek , gdy mleczko by chciał? Miau, miau, miau.
Co mówi kura, gdy nosi jajko? Ko, ko, ko.
Co mówi kogut , gdy budzi w kurniku? Kukuryku.
Co mówi koza , gdy jeść jej się chce ? Mee mee, mee.
Co mówi krowa , gdy braknie jej tchu? Muu, muu, muu.
Co mówi wrona , gdy wstaje co dnia ?. Kra, kra, kra.
Co mówi piesek , gdy kość zjeść by chciał? Hau, hau, hau.
Co mówi baran , gdy spać mu się chce?. Bee, bee, bee.
Co mówi ryba , gdy powiedzieć chce?
Nic, przecież ryby nie mają głosu!.

Dobieranie rymów , Rodzic zaczyna rymowankę, dziecko dopowiada ostatni wyraz.
- Kot wskoczył na ……( płot)
- Kaczka to była……..,( dziwaczka)
- Koza chodzi koło ……( woza)
-Ciele, co językiem ……( miele)
- Wrona była bez……..( ogona)
- Bzyka pszczoła koło….( czoła)
Zimne ręce wiersz służy do ćwiczeń oddechowych i usprawniających narządy mowy. Poprzez mocne chuchanie np. na zamarznięte dłonie, dzieci pogłębiają oddech , wzmacniają i wydłużają wydech. W czasie ćwiczenia usprawniane jest podniebienie miękkie.
Uhu, ha, uhu, ha,
Mroźną zimę mamy.
Nasze ręce mocno zmarzły,
więc na nie chuchamy.1
Zimne ręce ciągle mamy,
nierozgrzane wcale .
Jeszcze sobie podmuchamy
Na ten i na ten palec.2
Uhu ha, uhu ha,
mroźną zimę mamy.
Żeby ręce nam nie zmarzły,
to na nie chuchamy.1
Sroga zima mocno trzyma,
płatków tysiąc leci.
By minęła szybko zima ,
pilnie ćwiczą dzieci.1
Uhu ha, uhu ha,
Dzieci zimę mają.
Zmarzły dzieciom małe noski,
Wiec na nie chuchają 3
Nie wykonał ktoś zadania,
temu będzie zimno.
Nam jest ciepło od chuchania,
chociaż zima wszędzie.
W miejscach oznaczonych cyframi dziecko wykonuje głęboki wdech buzią, a następnie mocno i długo chuchają na zmarznięte dłonie(1), po kolei na każdy palec u rąk (2), na nos rodzica(3)

Miłej zabawy !.

2. KREATYWNE ZABAWY LOGOPEDYCZNE

https://www.youtube.com/watch?v=zA85oayoC2Q

I. ZABAWY LOGOPEDYCZNE Z SZEREGIEM SZUMIĄCYM

https://www.youtube.com/watch?v=bCJgqnAWyxI

II. LODOWE ZABAWY LOGOPEDYCZNE

https://www.logopestka.pl/lodowe-zabawy-logopedyczne/

1. ZESTAW ĆWICZEŃ MAJĄCYCH NA CELU UTRWALENIE PRAWIDŁOWEJ ARTYKULACJI GŁOSEK SZEREGU SYCZĄCEGO

Ćwiczenia języka:

•Wysuwanie języka do przodu oraz chowanie go w jamie ustnej przyszeroko otwartej buzi ( robimy półeczkę z języka);

•Kierowanie wysuniętego języka w kąciki ust – naprzemiennie język długi i wąski lub krótki i szeroki (np. Żyrafa i słoń grają w tenisa);

•Unoszenie języka na górną wargę – język wąski i szeroki ( stawiamy kropkęlub chowamy całą wargę) przy szeroko otwartej buzi;

•wysuwanie i chowanie języka pomiędzy zbliżonymi zębami ( czeszemy język);

•oprzeć czubek języka o dolne zęby – język wybrzuszyć tak aby górne zęby skrobały jego grzbiet ( drapiemy koci grzbiet);

•robienie z języka rurki;

•unoszenie języka na górne zęby a następnie przesuwanie go w kierunku podniebienia miękkiego ( malowanie sufitu );

•przesuwanie językiem po wewnętrznej i zewnętrznej stronie zębów górnych i dolnych ( lakierowanie zębów );

•mlaskanie czubkiem i środkiem języka , przyssanie języka do podniebienia przy szeroko otwartej buzi ( pokaż jak ssiesz cukierka );

•żucie brzegów języka zębami trzonowymi z obu stron jednocześnie

Ćwiczenia warg:

•szerokie otwieranie i zamykanie ust ( śpiewak operowy )

;•naprzemienne całuski i uśmiechy;

•naprzemienne robienie wesołej i smutnej miny ( kąciki ust do góry lub do dołu);

•układanie dolnej wargi na górną i odwrotnie ( chowanie wargi );

•naprzemienne przygryzanie warg górnej i dolnej zębami;

•naprzemienne zasłanianie zębów górnych i dolnych wargami;

•gwizdanie, parskanie, cmokanie;

•wymawianie z przesadną dokładnością samogłosek: a, o,e, u, y, i;

Ćwiczenia żuchwy:

•opuszczanie i zamykanie szczęki dolnej;

•poruszanie żuchwą w linii poziomej (wahadełko)

•naśladowanie żucia krowy;

Utrwalanie prawidłowej artykulacji:

•Utrwalanie głoski w izolacji przy zachowaniu prawidłowego układu języka – strumień powietrza ma się wydobywać z przodu a nie z boku ust:- syczenie do środka pustej butelki (zaklinanie węża);- popychanie „syczeniem” piłeczki pingpongowej, piórka, papierowej maleńkiej łódeczki na wodzie;- robienie fal na wodzie w misce (marszczenie wody)

•Utrwalanie głoski w sylabach poprzez powtarzanie sylab:

Sa, so, se, su, sy asa, aso, ase, asu, asy, osa, oso, ose, osu, osy, esa, eso, ese, esu, esy, usa, uso, use, usu, usy ysa, yso, yse, ysu, ysy •zabawy w wymyślanie słów zaczynających się na wyćwiczone sylaby.

Utrwalanie głoski w wyrazach:

Sala, sałata, sanki, samolot, samochód, sandały, sarna, sobota, sok, soda, sople, sowa, ser, seler, sukienka, surowy, suchy, sól, syrop, synek; masa, kasa, klasa, pasek, piasek, basen, fasola, osa, kosa, włosy, wąsy mięso, las, nos, kłos, pies, lis; schody, sklep, skakanka, słoma, słoik, smutny, smoła, snopek, spodek, spodnie, stół, stopa, stary, stodoła, studnia, sweter; laska, maska, deska, miska, masło, list most, sosna, pasta, miasto, pusty, usta, kapusta, sos, sasanka, suchy ser surowy seler samochód osobowy strome schody stary stół sklep sportowy smaczna sałata spokojny piesek sypki piasek kostka masła pusty słoik wysoka sosna wąski pasek jasne włosy sosnowe deski

 •Utrwalanie głoski w dłuższych formach wypowiedzi:

(Stefek ma sanki. W sklepie sprzedają sałatę. Na stole stoi słoik. Na półmisku jest mięso. Lis ucieka do lasu. Na basenie jest wesoło. Na stołku są sandały. Nad sadzawką rosną chwasty. W stodole są snopki słomy)

II. ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE

https://www.youtube.com/watch?v=WIKpLlapr90

I. ĆWICZENIA ORTOFONICZNE

1. Zabawy oddechowe

Przygotuj dowolny wiatraczek lub wspólnie zróbcie go samodzielnie. Dlaczego wiatraczek, a nie np. piórko czy kawałek bibuły? Oczywiście te przedmioty też się sprawdzą, ale jakoś wiatraczek to zawsze jest przedmiot pożądania dla malucha. Najczęściej błyszczy i się kręci, i jest na patyku. Idealna zabawka, prawda? Poproś dziecko, aby wprawiło wiatraczek w ruch, dmuchając na niego:

• dłuuuuugo,
• krótko,
• dłuuuuugo,
• krótko.

A potem:

• krótko, krótko,
• dłuuuuugo,
• krótko, krotko,
• dłuuuugo.

I jeszcze:

• krótko, krótko, dłuuuugo,
• krótko, krótko, dłuuuugo.

A na koniec zabawy: malec przestaje dmuchać kiedy ty – odliczając „od tyłu” – dojdziesz do zera np. trzy, dwa, jeden, zero. Oczywiście im starsze dziecko, tym dłuższy może być to czas.

Ważne!

• Pomiędzy każdą sekwencją podmuchów potrzebna jest min. 15-minutowa przerwa.
• Pokazywanie tego co mówisz „na migi”, jest bardziej atrakcyjne dla dziecka np. dłuuuugo – rozciągasz ramiona, krótko – składasz je niemal do klaśnięcia dłońmi.
• Poproś malucha, żeby teraz tobie pokazywał, jak długo masz dmuchać na wiatraczek.

Te zmiany szybkości, to również zabawy ćwiczące koncentrację. Nic innego, jak sekwencje do zapamiętania. Starszemu dziecku możesz proponować trudniejsze kombinacje do zapamiętania i wydmuchania.

2. Kwadrat oddechowy

Pokaż dziecku, jak wygląda kwadrat (długość boku: ok. 40 cm). Wystarczy, że narysujesz kształt palcem w powietrzu lub na dywanie. Można też oczywiście na kartce. Następnie ćwiczycie pokazywanie palcem kolejnych boków i oddychanie:

1. pierwszy bok – wstrzymanie powietrza,
2. drugi bok – wciągnięcie powietrza nosem (wdech),
3. trzeci bok – ponowne wstrzymanie powietrza,
4. czwarty bok – wydech.

I tak 2-3 razy. Nie więcej.

3. Piłeczka do zabawy

Poproś dziecko, by przetransportowało piłeczkę pingpongową z jednego miejsca na drugie, wyłącznie za pomocą oddechu (dmuchając i nadając piłce kierunek) np.

• od kanapy do fotela,
• najdalej jak umiesz (i mierzycie miarką),
• żeby przeleciała przez próg,
• do schodów,
• na koniec dywanu itd.

4. Mecz

Na prostej powierzchni np. ławie w pokoju, kładziesz piłeczkę. Ty z jednej strony ławy, dziecko na przeciwległym boku. Każde z was ma za zadnia tak dmuchać w piłeczkę, żeby strzelić gola przeciwnikowi.

Możecie też zrobić mniejsze boisko. Wystarczy narysować na białej kartce A4 dwie bramki oraz połowę boiska i zabawa może się zacząć.5. Papuga

Poproś dziecko, aby wyraźnie powtarzało za tobą poszczególne sylaby. Łatwiej zachęcisz pociechę do papugowania jeśli pobawicie się w przedrzeźnianie lub staniecie przed lustrem.

• AR, AR, AR
• ER, ER, ER
• OR, OR, OR
• DRA, DRO, DRE
• TRA, TRO, TRE
• BRU, BRY, BRA
• ATRA, ATRE, ATRO
• RA, RO, RE, RI
• GRA, GRO, GRE

6. Balonikowe zabawy

Nadmuchaj balonik lub – jeśli pociecha jest na tyle duża – może zrobić to samodzielnie. Potem mazakami dorysowuje buźkę, oczy, uszy itd. Wymyślcie imię dla nowego kolegi i zagrajcie.

Na początku możecie go odbijać, podrzucać. Kiedy dziecko już się wyskacze, możesz zaproponować zabawę „Kto dalej?”. Chodzi o to, kto dalej zdoła dmuchnąć balon na największą odległość. Miej przy sobie miarkę, wtedy zabawa i mierzenie odleglości będą bardziej „na serio”.

wygląd, co dla rozwoju inteligencji przyrodniczej ma ogromne znaczenie. Dalej, ćwiczy dłonie naciskając pluszaka i oczywiście słuch.

Mając kilka takich ptaków w domu, można się z dzieckiem bawić w „Zgadnij jaki to ptak?” albo „Jakiego ptaka mam na myśli, kiedy mówię, że ma zielone piórka na skrzydłach i czerowną czapeczkę?” (i tu opis ubarwienia i cech charakterystycznych poszczególnych ptaków).

Logopedyczne zabawki

Wykorzystując zainteresowanie zabawką i odgłosami prawdziwych ptaków, zachęć dziecko do naśladowania. Na małych karteczkach wypisz nazwy ptaków. Wrzućcie je do kapelusza, losujcie i naśladujcie każdego dnia:

• bocian – kle, kle, kle
• kos – gwizdanie (im więcej prób tym lepszy efekt)
• gołąb – gruchu, gruchu
• wrona – kra, kra, kra
• wróbel – ćwir, ćwir, ćwir
• jaskółka – kiri, kiri, kiri
• gęś – gę, gę, gę
• kaczka – kwa, kwa, kwa
• kura – ko, ko, ko
• kukułka – kuku, kuku, kuku
• indyk – gul, gul, gul
• dzięcioł – stuku-puku, stuku-puku
• sowa … uhu, uhu, uhu
• skowronek – tirli, tirli, tirli

II. GRA LOGOEDYCZNA ,,ZAWODY"

https://wordwall.net/resource/2191144/polski/zawodylogopestkapl

I. ĆWICZENIA ARTYKULACYJNE DLA DZIECI

 1.Ćwiczenia warg i policzków

• Niesforny balonik – nadymanie jednego policzka i przesuwanie powietrza z jednej strony jamy ustnej do drugiej – wargi złączone.
• Zajączek – wciąganie policzków do jamy ustnej, policzki ściśle przylegają do łuków zębowych, wargi tworzą „zajęczy pyszczek”.
• Całuski – wargi ściągnięte, wywinięte do przodu – jak przy cmoknięciu.
• Mam wąsy – utrzymanie słomki między nosem a górną wargą.
• Nic nie powiem – mocne zaciśniecie rozciągniętych warg.
• Pajac – wesoła mina: wargi złączone, kąciki uniesione do góry, smutna mina: wargi złączone, kąciki opuszczone w dół.
• Minki - naśladowanie min: wesołej - płaskie wargi, rozciągnięte od ucha do ucha, uśmiech szeroki, smutnej - podkówka z warg, obrażonej - wargi nadęte, zdenerwowanej - wargi wąskie..
• Rybka - wysuwanie warg do przodu i rozszerzanie na końcu jak u ryb.
• Zły pies - naśladowanie złego psa, unoszenie górnej wargi, wyszczerzanie zębów.
• Echo - dobitne wymawianie samogłosek a, o, e, i, u, y.
• Masaż warg - nagryzanie zębami wargi dolnej, potem górnej.
• Motorek - parskanie wargami, naśladowanie odgłosu motoru, traktora

      2.Ćwiczenia języka

• Dotykanie palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je zaczarowanym miejscem, parkingiem itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię.
• Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu kawałków kukurydzianych chrupek.
• Zlizywanie nutelli, miodu, dżemu itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach.
• Konik jedzie na przejażdżkę - naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania.
• Winda - otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą - raz do góry, raz do dołu.
• Karuzela - dzieci bardzo lubią kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę.
• Chomik - wypycha policzki jedzeniem, a ty pokaż jak można wypchnąć policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony.
• Zawody -  kto dłużej utrzyma nieruchomo język za górnymi zębami przy szeroko otwartej buzi ?
• Malarz - maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła.
• Młotek - wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa. Usta szeroko otwarte!
• Żyrafa - ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj wyciągnąć język do góry, w kierunku nosa,  najdalej jak potrafisz.
• Słoń - ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.( Usta otwarte, żuchwa nieruchoma)

      3. Ćwiczenia żuchwy (szczęki dolnej)

• Zamykanie i otwieranie domku - szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski a, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom.
• Grzebień - wysuwnie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze. Cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie.
• Krowa - naśladowanie przeżuwania.
• Guma do żucia - żucie gumy lub naśladowanie.
• Opuszczanie żuchwy – powoli i spokojnie opuszczaj żuchwę, starając się jak najszerzej otworzyć buzię. Po serii powolnych ruchów, przyspiesz je.
•  Ziewanie – świetne ćwiczenie na rozluźnienie stawu. Ziewnij kilkukrotnie.
• Robienie kółek żuchwą – raz w prawo, raz w lewo.
•  „Zamiatanie” żuchwą – przy otwartej buzi przesuwaj dolną szczękę rytmicznie na boki, najpierw powoli, a potem coraz szybciej.
• Małpa– ruszaj żuchwą we wszystkich kierunkach, podobnie jak wykonują to małpy. To doskonałe ćwiczenie rozluźniające.

      4.Ćwiczenia podniebienia miękkiego

•  Zmęczony piesek - język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami.
•  Chory krasnoludek - kasłanie z językiem wysuniętym z ust.
•  Balonik - nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem.
•  Biedronka, parasol, sukienka itp. - przysysanie kolorowych kółeczek poprzez wciąganie powietrza przez rurkę i przenoszenie na obrazek biedronki...
• Śpioch - chrapanie na wdechu i wydechu.
• Rozmowa  kukułki i kurki - wymawianie sylab:ku - ko, ku -ko,uku - oko, uku - oko,kuku - koko, kuku - koko.

         5.Ćwiczenia oddechowe.

• „Wąchanie kwiatów” –  powoli wciąganie powietrza noskami , czynność powtarzamy kilkakrotnie ( można też wąchać perfumy lub inne zapachy).
• „Dmuchawce - latawce” –  wciąganie powietrze nosem i dmuchanie jak najdłużej na dmuchawiec lub latawce.
•  „Chłodzenie zupy” - ręce złożone na kształt głębokiego talerza,  wciąganie powietrza noskami, a wydmuchiwanie buzią jak najdłużej
• „Chuchanie na zamarznięta szybę” –  wciąganie powietrza nosem a następnie chuchanie jak najdłużej tak, aby zaparowała.
• „Chuchanie na zamarznięte ręce” – tak, aby poczuć na nich ciepło.
• „Mecz ping – ponga” –  siedzenie po przeciwnych stronach stolika i dmuchanie na piłeczkę tak aby nie spadła ze stolika
• Wydłużanie fazy wydechowej poprzez wypowiadanie spółgłosek szczelinowych:

- u 3-4 latków – f – wietrzyk,                          w – odgłos silnika

- u 4 – 5 latków – s –  wąż,                               z – pszczoła

- u 5 – 6 – latków – sz – szum morza,                ż -  samolotu

• Robienie kleksów z farby wodnej, dmuchanie na nie przez słomkę z różną siłą i pod różnym kątem. Rozdmuchiwana farba przypomina barwne kwiaty.

• Dmuchanie na plastikowe mini zabawki na kółkach,  z taką siłą, aby mogły się przemieszczać.

• Trzymanie w dłoni małego kłębka wełny lub piórka. Po głębokim wdechu nosem zdmuchiwanie ich.
• Dmuchanie na świecę w taki sposób, aby płomień wyginał się, ale nie zgasł.
• Puszczanie baniek mydlanych. Zachęcanie do wykonania jak największej bańki mydlanej.
• Dmuchanie przez rurkę  na lekkie przedmioty.
• „Gotowanie wody” - dmuchanie przez rurkę zanurzoną w wodzie tak, aby tworzyły się pęcherzyki powietrza na jej powierzchni.
• Wydmuchiwanie kółek na lustrze.
• Granie na organkach lub flecie.

 To tylko kilka przykładów tego, jak w zabawny sposób można pomóc naszym dzieciom w zdobywaniu sprawności prawidłowej artykulacji. Wykorzystujmy też naturalne sytuacje życiowe, które w sposób nieuświadomiony przyczyniają się do wzmocnienia mięśni języka, warg czy pozostałych narządów mowy i tym samym dadzą dziecku radość z mówienia ;

• Po posiłku pozwólmy dziecku wylizać talerz językiem -jak kotek. To ćwiczenie mniej eleganckie, za to bardzo skutecznie gimnastykuje środkową część języka, pomaga też przy jego pionizacji.
• Po śniadaniu posmarujmy dziecku wargi miodem, kremem czekoladowym, dżemem itp.  i poprośmy, aby zlizał je dokładnie jak miś czy kotek.
• Kiedy dziecko ziewa nie gańmy go, lecz poprośmy, aby ziewnęło jeszcze kilka razy, zasłaniając usta-( ćwiczymy podniebienie i szczękę dolną).
• Podczas rysowania poprośmy dziecko, aby narysowało językiem kółko (dookoła warg) lub kreseczki (od jednego do drugiego kącika ust).
• Jeśli dziecko dostało lizaka zaproponujmy mu, aby lizało go unosząc czubek języka ku górze ( pionizacja).

Dmuchanie na talerz z gorącą zupą, chuchanie na zmarznięte dłonie, cmokanie, żucie pokarmów a nawet wystawianie języka to też ćwiczenia aparatu artykulacyjnego !!!!!!

II. ŻABIA GIMNASTYKA BUZI I JĘZYKA - GRA ON LINE

https://www.logopestka.pl/zabia-gimnastyka-buzi-i-jezyka-gra-online/